Avondgebed

Het avondgebed zal gehouden worden op  woensdag 4 december 2024 in de kerk op 19.15 uur.
Wij willen danken voor:
#          Voor alle mensen in onze gemeente van jong tot oud.
#          Voor onze vrijheid.
Wij willen bidden voor:
#          Voor alle gevangenen op deze wereld.
#          Voor alle vervolgde christenen.
#          Voor alle mensen in onze gemeente die ziek zijn of oud worden.

Wij willen nog even wat onder uw aandacht brengen en dat is het volgende: de week van het gebed is van 19 tot 26 januari 2025.
Gebed is heel belangrijk en daarom willen wij daar wat mee doen.
Wij komen er in het januarinummer van Tsjerkenijs op terug.
Wilt  u ook weer met ons meebidden vanuit uw huis?
Nog even over het bakje met de uil voor de gebedspunten. Dank u wel dat u meedenkt en briefjes inlevert om voor of om te bidden.
Fijn dat we zo ook met elkaar gemeente kunnen en mogen zijn met de hulp van onze Heer.

Een warme groet, Wietske Lautenbach, Wietske Spoelstra, Petra Abma, Froukje Kuiken

SEGEN:
Wij libje op’n ferflokte ierde.
Wer’t folle túch opsjit.
Mei muoiten giet  de mins teriede,
Syn wurkjen is faak yn it swit.
De waaksdom hat er net yn hannen.
It waar is meastal net nei’t sin.
Soms ferdroegje ek de lannen,
Of it reint mar troch, da’s like min.
Wij kleie faak, dan oer de hjitte,
Dan wer oer de fûle kjeld.
Wij woene alles graach mei mjitte,
En bin’ net op útersten gesteld.
Wat wol’ jo no fan dizze ierde,
It paradys hat ienris west.
Dat kin ús net it lok mear biede,
Al dogge wy ’t ek noch sa bêst.
Elk wrakselt om in bytsje wille,
Mar neat hat er sels yn’e hân.
Hij moat de muoiten wolris tille,
Dat komt soms samar op jin oan.
Wij libje allinne fan genede,
De moaie simmer fan dit jier.
Wy diele noch yn ierdske frede,
En ha yn’t libben noch plesier.
Wy haw’ it wierlik net ferstsjinne,
Genede is ús deistich brea.
En wol’ wy evich straf ûntrinne,
Fersoening is der foar it kwea.
Dy wei is foar ús wer ûntsletten,
Iens komt it paradys werom.
God hat de ierde net fergetten.
Mar bringt op ‘e nij Syn hillichdom!

In gedicht fan Bauke Tsjibbeles Miedema.